Στα πλαίσια της  ερευνητικής εργασίας μας επισκεφτήκαμε το Λαογραφικό Μουσείο του Πορτιανού. Το κτίριο του συγκεκριμένου μουσείου, τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά, μας θύμισε ένα τυπικό σπίτι παλαιότερων εποχών. Διώροφο με ξύλινη εσωτερική σκάλα και μία μεγάλη αποθήκη στην αυλή, όπου μπορεί κανείς να δει αντικείμενα που χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι του νησιού για τις αγροτικές εργασίες τους. Το κυρίως κτίριο είναι διαμορφωμένο έτσι ώστε να αναπαριστά ένα σπίτι έτσι όπως ήταν όλα τα σπίτια του νησιού πριν την εισαγωγή και χρήση αντικειμένων της σύγχρονης τεχνολογίας στη ζωή μας. Όταν μπήκαμε στο Μουσείο ήταν σα να βρεθήκαμε σε άλλη εποχή, λες κι ο χρόνος πήγε πίσω. Πίσω σε αναμνήσεις παιδικών χρόνων. Οι εικόνες μας έφεραν την αίσθηση ότι ζούσαμε σε εκείνη την εποχή. Λες και γίναμε πάλι παιδιά. Κάποιοι από εμάς έχουν ζήσει σε αυτές τις εποχές και γνωρίζουν πολύ καλά τα αντικείμενα και τη χρήση τους. Στο ισόγειο υπήρχαν τέσσερα διαφορετικά δωμάτια και ένας χώρος υποδοχής (χωλ ή «αντρές», από τη γαλλική λέξη entr?e που σημαίνει είσοδος), αλλά και μία κουζίνα πλήρως εξοπλισμένη με διάφορα παλιά αντικείμενα, όπως παγωνιέρα, χαναφία (φορητή βρύση), σκάφες για ζύμωμα του ψωμιού και πινακωτές. Σε μία αίθουσα υπήρχε ένας αργαλειός με διάφορα εξαρτήματά του και κιλίμια, τραπεζομάντηλα, κουβέρτες κλπ. Μία ξύλινη εσωτερική σκάλα οδηγούσε στον επάνω όροφο, όπου υπήρχε μία κρεβατοκάμαρα με νυφικά στολισμένο κρεβάτι με ουρανό και προθήκες με κεντημένα παλιά νυχτικά και παντόφλες. Σε ένα άλλο δωμάτιο υπήρχαν συγκεντρωμένα όπλα και στρατιωτικές στολές. Είδαμε  όλα τα αντικείμενα και τους χώρους του μουσείου, τα φωτογραφίσαμε και κλείσαμε μέσα στη φωτογραφική μηχανή το χρόνο.